Usta Gazeteci Sedat Atilla, yeni köşe yazısında Ramazan ayının olumlu anlamda iz bırakarak yaşandığını, bazı kişilerin ise mübarek atmosferi, iklimi gereği gibi değerlendirmemesinden bahsetti.
Atilla yazısında şu ifadeleri kaydetti;
Uzun süredir sizlerle yazılarımız aracılığı ile buluşamıyoruz. Epey konu birikti bu arada. Bunların pek çoğunu bayram yazımız vesilesi ile sizlerle paylaşmak istedim. Biliyorsunuz amacımız kimseyi incitmek, kırmak değil. Kişilerle değil durumlarla, olay ve gelişmelerle ilgileniyoruz. Her zaman olduğu gibi önceliğimiz de memleketimiz, Şanlıurfa’mız. Söz konusu olan Şanlıurfa olunca herkesi ve her şeyi bu pencereden görüyor ve değerlendiriyoruz.
Öncelikle Mübarek Ramazan geldi gidiyor. Önümüzde bayram var. Rahmet, bereket ve mağfiret ayı olan Ramazan aslında hepimize bir şeyler anlatıyor; olumlu ve olumsuz anlamda hepimizin üzerinde bir iz bırakarak yaşanıyor. Burada olumsuz derken Ramazan’ın olumsuzluğundan değil kişilerin bu mübarek atmosferi, iklimi gereği gibi değerlendirememesinden bahsediyorum.
Kayda değer sayıda zengini olan, iş adamı, müteahhidi olan bir şehirde yine kayda değer oranda ve sayıda fakir, aç ve muhtaç insan yaşıyorsa burada bir terslik yok mu sizce de? “Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir!” ikazına muhatap değil miyiz hepimiz. Pek çok iş insanımız, siyasetçimiz hala mükemmel iftar sofralarında arz-ı endam ederken, bu şehirde günlerce belki aylarca kursağına et, sofrasına doğru düzgün bir nimet girmeyen insan kapısının çalınmasını ve hayır sahiplerinin kendilerine ulaşmasını bekliyor. Kendisi en az 200 – 300 liralık iftar mönüleri ile oruç açanların fitre (fıtır sadakası) olarak 40-50 liranın hesabını yapmasını nasıl değerlendireceğiz bilemiyorum.
Hiç olmazsa Ramazan’ın şu son günlerini bu anlamda yeniden değerlendirsek ve bayrama maddi ve manevi olarak gerçek sevinçlerle hem sevinerek hem de sevindirerek girebilsek diyorum. O zaman Ramazan daha anlamlı, bayramımız daha özüne ve manasına uygun olmaz mı?
