Afganistan'ın Bağlan ve Fulkhumri bölgelerinde yaşayan Özbek Türkleri, ülkelerinin işgal edilmesi üzerine 1986'da getirildikleri Suriye sınırındaki Ceylanpınar ilçesinde kültürlerini yaşatmaya çalışıyor. Öz vatanlarından habersiz, neşeli tavırlarıyla Türkiye'de geleceğe hazırlanan Özbek çocuklar, boş zamanlarında mahallelerinde oyunlar oynayarak vakit geçirmeye çalışıyor. Yaklaşık 31 yıl önce Afganistan'daki işgal nedeniyle Türkiye'ye getirilen Özbek ailelerin çocukları, geçen onca yıla rağmen vatanlarını görememenin hüznünü yaşıyor Afganistan'da yurtlarından edilen ve Türkiye'ye getirilerek Şanlıurfa'nın Ceylanpınar ilçesine yerleştirilen Özbek ailelerin çocukları, öz vatanlarından habersiz büyüdükleri Türkiye'de geleceğe hazırlanıyor. Afganistan'ın Bağlan ve Fulkhumri bölgelerinde yaşayan Özbek Türkleri, ülkelerinin işgal edilmesi üzerine 1986'da getirildikleri Suriye sınırındaki Ceylanpınar ilçesinde kültürlerini yaşatmaya çalışıyor. Türk vatandaşlığına alınan Özbekler, o tarihten bu yana geçimlerini tarım, hayvancılık ve dericilik yaparak sağlıyor. Gelenek ve göreneklerini Türkiye'de de sürdürmeye devam eden Özbek aileler, ramazan ayında iftarlarını imece usulu kurdukları sofrada yan yana oturarak açıp, dua ediyor. Öz vatanlarından habersiz, Türkiye'de geleceğe hazırlanan Özbek çocuklar ise okulların kapanmasının ardından Diyanet İşleri Başkanlığınca ilçede açılan Kur'an-ı Kerim kurslarına ilgi gösteriyor. Neşeli tavırlarıyla dikkat çeken çocuklar, Özbek Mahallesi'ndeki Buhara ve Ahi Evran camilerinde Kur'an öğrenmenin heyecanını yaşıyor. Yaklaşık 200 çocuk, yaz kursu kapsamında tecvit, namaz ve temel dini bilgiler konularında da eğitim alıyor. Türkiye için "vatanımız" diyen Özbek çocuklardan 12 yaşındaki Hidayet Fenerli, AA muhabirine yaptığı açıklamada, ailesinin uzun yıllar önce Afganistan'dan buraya geldiğini belirterek, kendisinin ise oralara hiç gitmediğini ifade etti. Afganistan'na hiç gitmediğini ve orada yaşananları ailesinden dinlediğini aktaran 10 yaşındaki Hayrünnisa Ceylan da büyüdüğünde öz vatanına gidip görmeyi arzuladığını anlattı. Saki Dikmen ise mahallelerinde çok sayıdaki Özbek çocukla birlikte büyüdüğünü ve aynı okula gidip, aynı yerde oynadıklarını dile getirerek, okulların kapanmasıyla da Kur'an-ı Kerim kursuna başladıklarını söyledi.